Količina vremena za izvođenje nastave dostupna studentima važan je faktor u njihovom procesu učenja. Postojeći dokazi sugerišu da kvaliteta nastave i vrijeme dostupno za učenje mogu imati pozitivan učinak na rezultate učenika i mogu nadoknaditi slabosti u drugim oblastima kao što su sposobnosti učenika ili spremnost za učenje. Istraživanje je također pokazalo kako povećanje količine nastavnog vremena dodijeljenog određenom predmetu može pomoći u podizanju nivoa zanimanja učenika za taj predmet, a zatim i poboljšanju uspješnosti.
Korelacija između vremena za izvođenje nastave i samog izvođenja nastave nije, međutim, nedvosmislena jer se u jednačinu moraju uzeti u obzir i drugi važni elementi a to uključuje kvalitetu nastave i vrijeme dostupno za učenje izvan škole. Pozitivan odnos između produženog vremena za izvođenje nastave i rezultata učenika zapravo je očigledniji kada je to povećanje popraćeno drugim mjerama podrške i usmjereno na studente u nepovoljnom položaju, na primjer, one koji imaju nepovoljnije okruženje za učenje kod kuće.
Lavy (2015) ispitao je korelaciju između rezultata PISA testa učenika iz iste škole iz različitih predmeta i vremena provedenog na izučavanju istih. Otkrio je da su razlike među predmetima u rezultata učenika povezane s razlikama u raspoloživom vremenu školske nastave za svaki predmet, posebno s obzirom na učenike iz porodica s niskim stepenom obrazovanja i djecu imigranata druge generacije. Dobbie i Fryer (2013.) primijetili su da indeks od pet politika (produženo vrijeme za izvođenje nastave, učestale povratne informacije između nastavnika, upotreba podataka za usmjeravanje nastave, izvođenje nastave u visokim dozama i velika očekivanja) može objasniti oko 45% varijacija kod učenika ‘rezultati i učinkovitost škola u charter školama u New Yorku. Štoviše, Battistin i Meroni (2016.) analizirali su uticaj povećanja vremena za izvođenje nastave u školama s niskim rezultatima u Italiji u okviru Projekta kvalitete i zasluga, zaključivši da je intervencija podigla rezultate iz matematike za učenike iz najmanje razvijenih sredina. Suprotno tome, ciljanje najboljih učenika s dodatnim jezičnim aktivnostima imalo je cijenu smanjenja njihovog uspjeha u matematici. Aucejo i Romano (2016.) primijetili su da su dobici iz matematike i rezultata čitanja značajniji kada se interveniše u cilju smanjenja izostanaka s nastave (i, prema tome, izjednačavanja količine vremena koje su učenici dobili) nego kod povećanja broja dana nastave u školskoj godini.
Ovaj se izvještaj odnosi na preporučeno minimalno vrijeme izvođenja nastave u redovnom obaveznom opštem obrazovanju koje se odnosi od prve godine osnovnog obrazovanja do kraja redovnog obaveznog obrazovanja za sve učenike u 2020/21 školskoj godini u 39 evropskih obrazovnih sistema. Podatke su zajednički prikupili Evropska komisija „Eurydice“ i OECD-ova mreža „NESLI“.
JUN
2021