Ljudska istorija je oblikovana činjenicom kretanja ljudi koji su nastavljali život u drugim mjestima u odnosu na mjesta rođenja i rane mladosti. Broj ljudi danas koji žive van država rođenja je mnogo veći nego što je bio u prošlosti. U Evropskoj Uniji (EU) tj. u državama članicama Evropske Unije broj ljudi koji imaju državljanstva država koje nisu članice Evropske Unije sa 01.01.2017. godine je iznosio 21,6 miliona osoba, a također tamo je bilo prisutno i 16,9 miliona osoba koji su imali državljansto neke druge članice Evropske Unije (Eurosta, 2018c). Unutar ove široke grupe imigranata, tražilaca azila i izbjeglica, a koji su bili prisiljeni napustiti njihove matične države, čine relativno mali procenat ljudi u odnosu na cjelokupnu populaciju Evropske Unije. Uprkos tome, značajno povećanje broja tražilaca azila, koji su u 2015 i 2016 godinu ušli u Evropu, mahom kao rezultat konflikta u Siriji – su doveli do situacije da većina mainstream medija i političara definiše ovaj migracijski fenomen kao „izbjegličku krizu“.
Ovaj Izvještaj je bio planiran u jeku „izbjegličkog talasa“. Predsjednik Evropske Komisije, Žan Klod Junker, u svom obraćanju o stanju u Evropskoj Uniji u septembru 2015 godine, je izjavio: „prvi prioritet danas mora biti rješavanje izbjegličke krize“…
FEB
2019